Donkichoteria

Facet nie da rady wykurzyć z dziurki w nosie wrażenia, że o czymś zapomniał. Albo może to o nim zapomniano. Szuka, wierci, dłubie. Paluchem tym samym, którym szukał, wiercił, dłubał i wytykał tych, co o nim zapomnieli. Walka z grawitacją nie poszła na marne. Srebrny pył, kosmiczny produkt tarcia nozdrzalnego, opada na jego ramię tak wolno, że prawie nie opada. 

Spotyka kobietę. Ona chce się z nim kochać. Daje mu to do zrozumienia. 

- Chce się z tobą kochać. - szepcze w oparach herbaty. 

- Ja z tobą też.

- Co ze mną?

- Kochać. 

- Nic takiego nie powiedziałam.

Fatamorgana. Nie dosłyszał. Był przekonany, że kiedy on turla gil-gila, ona naoliwia swoje romanse.

- Ale masz łupież! - spojrzała mu przez ramię, za nim wisiało lustro. To nie łupież, ale niech jej będzie łupieżem, żeby nie musiała już szukać prawdziwszego.

- To cukier. Za mocno posłodziłaś. - poprawił marynarkę.

- Przepraszam. Przez to odbicie, ciągle podejrzewam, że masz coś z tyłu głowy. 

Wtedy przyszedł kelner z ręką w gipsie. 

- Co się panu stało? - zapytał facet. 

- Co państwu podać? 

Nie dopatrzył. To nie złamanie, ale wychowanie. Biała kelnerska serweta na wzorowo usztywnionej ręce. Ale i bez tego, temu kelnerowi chyba coś się musiało stać.

- Dla pani poproszę kartofle solone, a dla mnie coś na jedną rękę. - podłubał w nosie ostrzegawczo.

- Przykro mi, mamy tylko na dwie.

- W takim razie poproszę  solone kartofle.

- Dwa razy?

- Raz po raz.

Kelner odszedł. Kobieta odprowadziwszy go wzrokiem, wróciła do lustra.

- Grzebać w nosie można na różne sposoby. Pierwszym jest obracanie wskazówką vel huśtawka nastrojów - począł prezentować technikę - drugim jest łopatologia. 

- Ten kelner miał cwaniacki wyraz twarzy. Patrzył na nas z góry. - zmarszczyła brewkę.

- Bo stojąc musiał rozmawiać na siedząco.

- Skąd wiesz? Byłeś odwrócony. - natychmiast złapała się za słówko - Przepraszam, lustro.

- Trzecie bywa błędne koło. - wpadł w trans próbek własnych możliwości.

- Weź mnie. 

- Słucham? 

- Mówię, że coś mnie bierze. - poprawiła trwałą.

- Najtrudniejsze jest czwarte - drążyć i jednocześnie kręcić nosem.

- Chcę mi się kichać. 

- Mi z tobą też.

Kelner przyszedł. Przyniósł jedną porcję kartofli solonych. 

- A gdzie druga? - spytał facet.

- Lustro. - wskazał mu kelner.